Αυτά τα δύο μόνο αισθάνομαι, όσο διαβάζω και ξαναδιαβάζω την συγκρότηση «νέας κίνησης» εντός της ΠΟΣΠΥΔ και την κάθοδό της στο αυριανό συνέδριο της ΠΟΣΠΥΔ με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, πρώτη φορά στην πολυετή ιστορία της Ομοσπονδίας.
Θλίψη και απογοήτευση
Ειλικρινά προσπάθησα να δω και να εκλάβω την κίνηση αυτή από την πλευρά που την παρουσιάζουν οι πρωταγωνιστές της, επειδή όμως δυστυχώς τυγχάνει να γνωρίζω πρόσωπα και καταστάσεις, δεν καταφέρνω να πεισθώ από τα επιχειρήματά τους.
Κατ' αρχας, ανεξάρτητα από το αν τα επικαλούμενα επιχειρήματά τους είναι σωστά ή όχι, το γεγονός της ύπαρξης δεύτερου ψηφοδελτίου, για μένα προσωπικά, είναι τραγικό από μόνο του. Η ΠΟΣΠΥΔ, από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα, είχε καταφέρει πάντα να αφήνει στην άκρη κομματισμούς, προσωπικές φιλοδοξίες, μικρότερες και μεγαλύτερες έριδες Πάντα στο συνέδριο κατέβαινε ενιαίο ψηφοδέλτιο, στηριζόταν από όλα τα Σωματεία και τους Συνέδρους, και μέσα από αυτό προέκυπτε το ΔΣ, με απλές, αντιπροσωπευτικές και ξεκάθαρες διαδικασίες. Η ύπαρξη δεύτερου ψηφοδελτίου, πέρα από τον ηθικό συμβολισμό της, δημιουργεί πλέον και πρόβλημα εκπροσώπησης, αφού η συγκρότηση του ΔΣ θα γίνει αναγκαστικά με άλλη διαδικασία. Όσο κι αν διατείνονται οι δημιουργοί της «κίνησης» ότι δεν δρουν διασπαστικά, παρά κινούνται εντός της ΠΟΣΠΥΔ, αυτό δεν ισχύει: με την ύπαρξη παραπάνω του ενός ψηφοδελτίου, ο σύνεδρος που θα ψηφίσει καλείται να επιλέξει ή τον έναν συνδυασμό, ή τον άλλο. ΔΕΝ μπορεί να επιλέξει πρόσωπα ΚΑΙ από τους δύο συνδυασμούς. Κι αν εγώ επι παραδείγματι ήθελα να ψηφίσω έναν υποψήφιο από το ένα ψηφοδέλτιο και έναν από το άλλο; Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται.
Αν δεν παίζουμε με τις λέξεις, το γεγονος αυτό λέγεται ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ, λέξη συνώνυμη της διάσπασης.
Από την άλλη τώρα, ας δούμε αντικειμενικά τους λόγους που υποτίθεται ότι οδήγησαν στην «κίνηση», όπως τους προβάλουν οι δημιουργοί της. Αντιγράφω και σχολιάζω:
- «Επίσης για πρώτη φορά έχουμε ένα σχέδιο νόμου στα χέρια μας από τον Ιούλιο.Ένα σχέδιο νόμου όμως που ενώ το προεδρείο της ΠΟΣΠΥΔ το διαπραγματευόταν στα Υπουργεία από τον Ιούλιο, στα μέλη της έλεγε ότι δεν είναι υπαρκτό. Δεν μπορέσαμε και ούτε μπορούμε να κατανοήσουμε ακόμα την στάση της αυτή.»
Αν δεν με απατά η μνήμη μου, μιας και πάντα παρακολουθώ από κοντά τα γεγονότα, το σχέδιο νόμου πήρε σάρκα και οστά και παρουσιάστηκε ως τέτοιο στο Υπουργικό Συμβούλιο στα τέλη του Νοεμβρίου. Μέχρι τότε δεν υπήρχε σχέδιο, αλλά ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ, αυτό που αλλιώς λέγεται και “non-paper”.Ένα προσχέδιο δεν έχει καμία αξία και νομική δέσμευση. Είναι απλά μερικές νομοθετικές ιδέες, όχι απόλυτα ελεγμένες ως προς την νομική τους ισχύ, γραμμένες σε ένα κομμάτι χαρτί. Η ΠΟΣΠΥΔ, είχε κάποιες επαφές με το αρμόδιο Υπουργείο όμως το τελευταίο δεν παρουσίαζε ούτε συγκεκριμένους διαπραγματευτικούς άξονες, ούτε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα (τουλάχιστον δεν παρουσίαζε τέτοια γεγονότα στην ΠΟΣΠΥΔ. Αν άλλοι παράγοντες είχαν διαφορετικοί πληροφόρηση, αυτό είναι άλλο -υπόγειο- θέμα). Αυτό λοιπόν αγαπητοί μου φίλοι δεν λέγεται «διαπραγμάτευση». Αυτό απλά λέγεται «να'χουμε να λέμε»! Και εφόσον από τέτοιες διαδικασίες σαν κλάδος έχουμε καεί (και πουληθεί) πολλάκις στο παρελθόν, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ μας «μονιμοποίησε» 3-4 φορές μέχρι να μας ξεφορτωθεί οριστικά, εγώ δεν βλέπω ποιό είναι το κακό που η ΠΟΣΠΥΔ ήταν επιφυλακτική στις συγκεκριμένες κινήσεις του Υπουργείου, το οποίο τότε με τις ενέργειές του φαινόταν ότι περισσότερο το ενδιέφερε να κερδίσει χρόνο παρά να δημιουργήσει πραγματική λύση.
Συμπερασματικά:σχέδιο νόμου δεν υπήρξε πριν τις 25/11/2010, η στάση του Υπουργείου ήταν γενική και ύποπτη και η ΠΟΣΠΥΔ καλά έκανε και ήταν επιφυλακτική, χωρίς βαρύγδουπες ανακοινώσεις.
Λυπάμαι, αλλά για μένα αυτό το επιχείρημα καταρρίπτεται. Πάμε στο επόμενο.... - «Παρ’ όλες τις προσπάθειες ώστε να υπάρξει αφύπνιση του Δ.Σ της αυτό δεν επετεύχθη. Από το σημείο αυτό και έπειτα η πορεία είναι γνωστή σε όλους μας.
Μία ημέρα πριν το σχέδιο νόμου πάει προς Δημόσια Διαβούλευση στις 26/11/2010, ξαφνικά έγινε από το προεδρείο της ΠΟΣΠΥΔ υπαρκτό αλλά και πάλι χωρίς στην πραγματικότητα να πιστεύει σε αυτό. Χάθηκε έτσι πολύτιμος χρόνος, σχεδόν 6 μηνών, για πραγματικές, ουσιαστικές και ρεαλιστικές λύσεις που να καλύπτουν στο σύνολό τους, τους συμβασιούχους πυροσβέστες.»
Θα ήταν πολύ χρήσιμο να παρατεθούν ποιές ακριβώς ήταν αυτές οι προσπάθειες αφύπνισης του ΔΣ της ΠΟΣΠΥΔ, πότε έγιναν και από ποιούς.
Αυτό που εγώ θυμάμαι είναι ότι καθε φορά που η ΠΟΣΠΥΔ προσπαθούσε να συναντηθεί επισήμως με την Ηγεσία του Υπουργείου, εισέπραττε αναβολές ή κλειστές πόρτες.
Από την άλλη μεριά, συγκεκριμένες πληροφορίες διασπείρονταν από 2-3 Σωματεία (από τα οποία παρεμπιπτόντως προέρχονται αυτοί που τώρα συγκροτούν την «κίνηση»), και οι οποίες δεν μπορούσαν να επαληθευτούν ή να διαψευστούν από την ΠΟΣΠΥΔ, καθότι συνέχιζε να βρίσκει πόρτες κλειστές. Εκ των υστέρων, πολλές από τις φήμες αυτές επιβεβαιώθηκαν με το κείμενο που δόθηκε στο σχέδιο νόμου.
Αν οι υποκινητές των πληροφοριών δεν είχαν κάποιο κληρονομικό χάρισμα ώστε να προβλέψουν τα μελλούμενα, τότε με κάποιον τρόπο μάθαιναν ή ίσως και επενέβαιναν στην διαδικασία σύνταξης του κειμένου. Πώς γινόταν αυτό; Μήπως συμμετείχαν πίσω από τις κλειστές πόρτες σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων; Κι αν ναι, με ποιόν τρόπο; Μήπως με χρήση κομματικών ταυτοτήτων;
Πράγματι, υπήρξε χαμένος χρόνος, Όμως, έτσι όπως φαίνονται τα πράγματα εκ των υστέρων, τον χαμένο αυτό χρόνο δεν τον προξένησε η ΠΟΣΠΥΔ, αλλα αυτοί που φρόντισαν να κλείσουν τις πόρτες και να την κρατήσουν έξω από την διαδικασία διαπραγμάτευσης, δημιουργώντας έτσι τετελεσμένα γεγονότα.
Μη υπαρκτό ούτε και αυτό το επιχείρημα. - «Το προεδρείο της ΠΟΣΠΥΔ ζητούσε και ζητάει πράγματα χωρίς να κοιτάει τις επιπτώσεις αυτών και χωρίς να αξιοποιεί τις προτάσεις που του γινόταν. Αντί λοιπόν οι εξελίξεις να ακολουθούν την ΠΟΣΠΥΔ στο συγκεκριμένο θέμα, αυτή ακολουθούσε αυτές με αποτελέσματα, όπως π.χ. το μισθολόγιό μας, που θα τα βρει ο κάθε ένας μας μπροστά του στο μέλλον.»
Αυτό δυστυχώς δεν το καταλαβαίνω, θα επιθυμούσα ο συντάκτης να γίνει λίγο πιο συγκεκριμένος. Πού ακριβώς υπήρξε στις προτάσεις της ΠΟΣΠΥΔ η υιοθέτηση του τωρινού μας μισθολογίου; Και ποιά ήταν η διαφορετική εφαρμόσιμη πρόταση των συντακτών της «κίνησης»;
- «Εμείς στηρίξαμε και στηρίζουμε το σχέδιο νόμου και ως συνδυασμός πλέον. Έχουμε προτάσεις για όσους πιθανών δεν τακτοποιηθούν και ως σωματεία αρχίσαμε να κινούμαστε εδώ και καιρό ώστε κανείς συνάδελφος να μην μείνει άνεργος.Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι να απορρίπτουμε προτάσεις που μας γίνονται αλλά να τις εξετάζουμε διεξοδικά και έπειτα να παίρνουμε τις κατάλληλες αποφάσεις. Όχι να παίρνουμε αποφάσεις εν βρασμό ή χτυπώντας την πλάτη και χαϊδεύοντας αυτιά ώστε να είμαστε αρεστοί στους συναδέλφους παίζοντας ουσιαστικά με το μυαλό και την ψυχή τους.
Λύσεις λοιπόν δόθηκαν και μπορούν να δοθούν για όσους πιθανόν να είναι εκτός μία προκήρυξης φτάνει όμως να θέλουμε πραγματικά να δοθούν !!!»
Δεν θέλει δηλαδή η ΠΟΣΠΥΔ να δοθούν τέτοιες λύσεις; Από πού προκύπτει αυτό;
Από την άλλη, αυτοί που στηρίξανε το προσχέδιο όταν ακόμη βρισκόταν στο στάδιο της φημολογίας, το στήριαξαν ενθέρμως πριν καν ακόμη δοθεί στην ΠΟΣΠΥΔ ή στην δημοσιότητα, πριν καν γίνει η παραμικρή διαπραγμάτευση επί τούτου!! Ακόμη και τέλειο να ήταν αυτό το κείμενο, δεν θα έπρεπε να ελεγχθεί και να υπάρξουν έστω κάποιες υποτυπώδεις διαπραγματεύσεις; Η στάση του Σωμ. Θεσ/νίκης για παράδειγμα (από το οποίο προέρχεται μέρος της «κίνησης»), ήταν περίπου «περάστε το νόμο να τελειώνουμε», όταν ακόμη το κείμενο δεν είχε γίνει γνωστό, όταν δεν είχε γίνει καμία απολύτως διαπραγμάτευση! (Αλήθεια, πώς και από πού ήξερε το περιεχόμενο του κειμένου το Σωμ. Θεσ/νίκης πριν ακόμη αυτό δοθεί στην δημοσιότητα;) Για αυτό τον λόγο μάλιστα εναντιώθηκε στην πραγματοποίηση κινητοποίησης μέσα στον Αύγουστο (η οποία και τελικά δεν πραγματοποιήθηκε).
Μας λέτε λοιπόν λίγο πολύ αξιότιμοι φίλοι ότι από την μία χάθηκε χρόνος και δεν έγιναν σωστές διαπραγματεύσεις πράγμα που οδήγησε σε βεβιασμένες κινήσεις, όταν εσείς οι ίδιοι πιέζατε για άμεση και βεβιασμένη λύση εξαρχής!
- «Κατηγορηθήκαμε επίσης ότι κατεβαίνοντας στις εκλογές με διαφορετικό ψηφοδέλτιο διασπάμε την Ομοσπονδία (;). Προφανώς όποιος το υποστηρίζει ξεχνά αυτούς που πέρση προσπάθησαν να αποσπασούν από την Ομοσπονδία σωματεία φτιάχνοντας μια διαφορετική Ομοσπονδία και μάλιστα καλώντας «συγκεντρώσεις» με κομματικό όνομα (ΠΑΣΚΕ Δασοπυροσβεστών).»
Μα ποιός ξέχασε την κίνηση αυτή; Το ότι η μία κίνηση ήταν διασπαστική, δεν σημαίνει ότι δεν είναι και η άλλη!!! Εκτός και αν δεν μιλάμε με βάση την κοινή λογική, αλλά με βάση το πώς συμφέρουν τα πράγματα τον καθένα...
Επιπλέον, για το αν η τωρινή «κίνηση» είναι διασπαστική ή όχι, αναφέρθηκα αρχικά, μα θα το επαναλάβω: με την ύπαρξη παραπάνω του ενός ψηφοδελτίου, ο σύνεδρος που θα ψηφίσει καλείται να επιλέξει ή τον έναν συνδυασμό, ή τον άλλο. ΔΕΝ μπορεί να επιλέξει πρόσωπα ΚΑΙ από τους δύο συνδυασμούς. Κι αν εγώ επι παραδείγματι ήθελα να ψηφίσω έναν υποψήφιο από το ένα ψηφοδέλτιο και έναν από το άλλο; Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται.
Αν δεν παίζουμε με τις λέξεις, το γεγονος αυτό λέγεται ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ, λέξη συνώνυμη της διάσπασης. - «Ο σκοπός της κίνησης αυτής είναι ξεκάθαρος: ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ, ΝΕΕΣ ΙΔΕΕΣ, ΑΝΑΝΕΩΣΗ του φορέα μας πέρα από κομματικά συμφέροντα.»
Εδώ απλά θα ρωτήσω: μήπως έχουν συγκεκριμένες σχέσεις με μέλη της κυβέρνησης ή / και του κυβερνώντος κόμματος, και επιπλέον κομματικές ιδιότητες κάποιοι από τους πρωτοστάτες της κίνησης; Αν ναι, μήπως χρησιμοποιήθηκαν αυτές οι ιδιότητες και σχέσεις για επαφές εκτός του πλαισίου της ΠΟΣΠΥΔ, κατά την αρχική διαμόρφωση του προσχεδίου νόμου, πίσω από τις κλειστές πόρτες του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη; Πώς εξηγούν οι της «κίνησης» την συνάντηση του Σωμ. Θεσ/νίκης με τον Υπουργό ΠτΠ στις 25/11/2010, και πώς απαντούν στα ερωτήματα που θέτει η κοινή λογική;
Γενικά δεν μου αρέσει όταν αισθάνομαι ότι υποτιμάται η νοημοσύνη μου. Αποδεικνύεται εύκολα από τα γεγονότα ότι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για την ίδρυση της «κίνησης» είναι έωλα και δεν ισχύουν, ποιός είναι ο πραγματικός λόγος που οδήγησε μερίδα συναδέλφων στην διασπαστική αυτή κίνηση; Είναι μόνο προσωπικές φιλοδοξίες, ή μήπως υπάρχει υποστήριξη από κάποιον συγκεκριμένο μηχανισμό που θέλει επιτέλους να βάλει χέρι στην κομματική ανεξαρτησία της ΠΟΣΠΥΔ;
Από την άλλη, θα αναρωτηθεί κανείς αν το ΔΣ της ΠΟΣΠΥΔ τα έπραξε όλα καλώς το τελευταίο διάστημα. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι λάθη δεν κάνουν μόνο οι πεθαμένοι. Όποιος καταπιάνεται με μεγάλα ζητήματα, αδιαμφισβήτητα θα κάνει και μεγάλα λάθη. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω πραγματικό ενδιαφέρον, διάθεση για προσφορά, συνεχές τρέξιμο και κυρίως ΠΛΗΡΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ από όλο το υπάρχον ΔΣ της ΠΟΣΠΥΔ.
Αντιθέτως, πώς μπορώ να αναγνωρίσω κομματική ανεξαρτησία σε συναδέλφους που συμμετείχαν σε ψηφοδέλτιο συγκεκριμένης κομματικής παράταξης, ή που διατηρούν στενές (όχι απαραίτητα φιλικές) σχέσεις με μέλη του κυβερνώντος κόμματος; Δεν είναι καθόλου κακό να συμμετέχει κανείς σε κάποιον πολιτικό ή κομματικό χώρο και να το εκφράζει ευθέως. Την ίδια στιγμή όμως δεν μπορεί ο ίδιος άνθρωπος να επικαλείται «κομματική αντικειμενικότητα» και με βάση αυτή να διεκδικεί την αντιπροσώπευσή μου
Αντιθέτως, πώς μπορώ να αναγνωρίσω κομματική ανεξαρτησία σε συναδέλφους που συμμετείχαν σε ψηφοδέλτιο συγκεκριμένης κομματικής παράταξης, ή που διατηρούν στενές (όχι απαραίτητα φιλικές) σχέσεις με μέλη του κυβερνώντος κόμματος; Δεν είναι καθόλου κακό να συμμετέχει κανείς σε κάποιον πολιτικό ή κομματικό χώρο και να το εκφράζει ευθέως. Την ίδια στιγμή όμως δεν μπορεί ο ίδιος άνθρωπος να επικαλείται «κομματική αντικειμενικότητα» και με βάση αυτή να διεκδικεί την αντιπροσώπευσή μου
Εξάλλου, τρόπος ανανέωσης και εναλλαγής υπάρχει και με το ενιαίο ψηφοδέλτιο: αν η πλειοψηφία των συνέδρων πιστεύει ότι μέρος ή όλο το τωρινό ΔΣ εκφυλίστηκε ή δεν δρα σωστά, είναι ελεύθερο να το καταψηφίσει, εκλέγοντας αυτούς που πραγματικά επιθυμεί. Και μάλιστα με το ενιαίο ψηφοδέλτιο υπάρχει η δυνατότητα επιλογής από όλους τους υποψηφίους με βάση την ικανότητα και την αρετή τους, ενώ με τα πολλαπλά ψηφοδέλτια η επιλογή γίνεται παραταξιακά, αποκλείοντας μάλιστα τους ικανούς που βρίσκονται στο ψηφοδέλτιο που τελικά δεν θα πλειοψηφίσει. Αν λοιπόν τα μέλη της «κίνησης» πραγματικά ενδιαφέρονται για την ενότητα της ΠΟΣΠΥΔ, ας κατέβουν όλοι μαζί στο ενιαίο ψηφοδέλτιο, κι ας τους κρίνει το συνέδριο ατομικά και επί ίσοις όροις με τους υπόλοιπους υποψηφίους. Εκτός και αν θεωρούν τα μέλη της «κίνησης» ότι σε αυτή την περίπτωση δεν τους βγαίνουν τα κουκιά, οπότε προσπαθούν με άλλους τρόπους να δημιουργήσουν πλασματικές πλειοψηφίες...
Διερωτώμαι επιπλέον αν η «νέα κίνηση» αντιλαμβάνεται πλήρως τον ρόλο που αναλαμβάνει να παίξει στα συνδικαλιστικά μας δρώμενα, στην σημαντική αυτή χρονική στιγμή. Αντί να συσπειρώσουμε όλες τις δυνάμεις μας στην ταχύτερη δυνατή καλυτέρευση, ψήφιση και εφαρμογή του σχεδίου νόμου, αναλωνόμαστε στην απόκρουση προσωπικών φιλοδοξιών μερίδας συναδέλφων. Έχουν αναλογιστεί οι συνάδελφοι αν την άνοιξη πάμε σε εκλογές (γεγονός όχι απίθανο με βάση τι διεθνείς αναλύσεις) ή αλλάξει ξαφνικά η Ηγεσία του Υπουργείο, ποιά θα είναι η τύχη της εργασιακής μας αποκατάστασης; Θα βοηθήσει προς την κατεύθυνση αυτή μία διάσπαση δυνάμεων της ΠΟΣΠΥΔ, είτε αυτή προέρχεται από το εσωτερικό της είτε όχι;
Το παρελθόν έχει δείξει πως όποιος συνδικαλιστικός οργανισμός διέσπασε το ψηφοδέλτιό του, τελικώς εκφυλίστηκε χάνοντας την αντικειμενικότητα και την διαπραγματευτική του αξία. Τρανό παράδειγμα ο συνδικαλισμός στους κόλπους των επαγγελματιών πυροσβεστών: Η ΠΕΥΠΣ, αποτελώντας την πρώτη συνδικαλιστική ένωση στα ελληνικά σώματα ασφαλείας, ιδρύθηκε σχεδόν με αίμα από 70 περίπου πυροσβέστες το 1986, οι οποίοι μάλιστα διώχθηκαν ανηλεώς υπηρεσιακά από την τότε κυβέρνηση του «Σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ». Τα πρώτα χρόνια της παρουσίας της εδραιώθηκε και απέκτησε δύναμη, μόλις όμως διασπάστηκε το ψηφοδέλτιό της εκφυλίστηκε σε «κομματικό όργανο». Ακόμη και σήμερα, τα πράγματα στον συνδικαλισμό των μονίμων πυροσβεστών δεν είναι καλύτερα: όταν στην ηγεσία του είναι παράταξη προσκείμενη στην κυβέρνηση, τα διεκδικητικά πλαίσια εξαφανίζονται και η εκάστοτε πολιτική ηγεσία χαϊδεύεται. Όταν αντιθέτως η συνδικαλιστική ηγεσία δεν ταυτίζεται με την κυβέρνηση, όλα καταγγέλλονται και φυσικά οι πόρτες της πολιτικής ηγεσίας κλείνουν.
ΑΥΤΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΣΠΥΔ; Λησμονούμε ίσως ότι η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» είναι προσφιλής στις ηγεσίες και τις κυβερνήσεις όταν οι συνθήκες δυσκολεύουν...
Αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, το μεγαλύτερο ίσως λάθος του τωρινού ΔΣ της ΠΟΣΠΥΔ ήταν ότι εμπιστεύτηκε και ανέδειξε από την συνδικαλιστική αφάνεια άτομα που -όπως έδειξε η πορεία τους- αρχικά έβαλαν μπροστά τις κομματικές τους σχέσεις και τώρα βάζουν μπροστά τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, μέσα από την δημιουργία μίας καθαρά διασπαστικής κίνησης, η οποία στον συγκεκριμένο χρόνο που γίνεται (με όλη την διαδικασία της επικείμενης προκήρυξης μπροστά μας) δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί λανθασμένη και μη ηθικά σωστή.
Ο καθένας μας κρίνεται από τις πράξεις του. Ας κριθούμε λοιπόν όλοι στο Συνέδριο.
Βασίλης Γιαννάκος
Σύνεδρος της ΠΟΣΠΥΔ
ΥΓ: Για όσους πιθανόν αναρωτηθούν για την αφορμή των παραπάνω σκέψεών μου, όχι, δεν σκοπεύω να είμαι υποψήφιος για το ΔΣ της ΠΟΣΠΥΔ. Δεν μπορώ όμως να βλέπω να διαστρεβλώνεται η πραγματικότητα σε θέματα που αφορούν όλους τους συμβασιούχους πυροσβέστες.
