Ενόψει της λήξης του χρόνου που δόθηκε για τη δημόσια διαβούλευση του σχεδίου νόμου για το Π.Σ. και μετά την προσπάθεια που έγινε, ώστε να συλλέγουν και δημοσιευθούν όσες περισσότερες προτάσεις, ας επιτραπεί να τεθούν κάποιες προσωπικές και μόνον σκέψεις και γενικά συμπεράσματα (κρίνω αντικειμενικά χωρίς πρόθεση μεροληψίας υπέρ ή κατα Ηγεσίας ή Συνδικαλιστικων Οργανώσεων).
-Το Π.Σ. διατρέχεται στο σύνολο του από μια πρωτοφανή παθογένεια, η οποία ουσιαστικά για την εκάστοτε ηγεσία συνιστά το μαρτύριο του Σίσυφου. Δηλαδή ό,τι προσπάθεια επιχειρηθεί για αλλαγή, καταλήγει στο ίδιο προηγούμενο. Ίσως το σχέδιο νόμου να επιχειρεί τη λήξη αυτού του βασάνου, ίσως οι προθέσεις του να είναι αγαθές, αλλά αυτό θα διαφανεί στο τελικό κείμενο.
-Η ανάγνωση του σχεδίου σε αντιπαραβολή με τις προτάσεις, προκαλεί στον κοινό πολίτη (αν ποτέ το κατανοήσει) και προφανώς στον κοινό βουλευτή, που θα κληθεί να το υιοθετήσει, σύγχυση (Ίσως στον μυαλό των μη σχετικών μπορεί να δημιουργηθεί, ας επιτραπεί η πεζοδρομιακή φράση, μια "σούπα" αφού θα αναζητούν εναγωνίως, διαβάζοντας τις προτάσεις, συγκεκριμένες κατηγορίες πυροσβεστών μέσα στο σχέδιο νόμου).
- Προσωπικά το τμήμα του σχεδίου που αφορά την Πολιτική Προστασία, τις προθέσεις, τους σκοπούς, ίσως, συνομωσιολογικά ή όχι, την εξυπηρέτηση «ημετέρων», δεν με απασχολεί, αντίθετα με αφήνει αδιάφορο. Ακόμα και αν υιοθετηθεί, την καθημερινότητα της βάσης του Σώματος, δηλαδή την πλειοψηφία των πυροσβεστικών υπαλλήλων ελάχιστα την αλλάζει, δεδομένου ότι δεν επιφέρει ως παρεπόμενη συνέπεια τη βελτίωση της υπηρεσιακής τους κατάστασης εν συνόλω. Οι εντολές και αποφάσεις από κάπου, πάντοτε, θα προέρχονται και θα λαμβάνονται. Από καθαρά νομική οπτική γωνία δεν προκαλεί κάποιο ενδιαφέρον, οι συνδικαλιστές όμως επισημαίνουν το ανερμάτιστο του σχεδίου στο σημείο αυτό, κάτι που ουσιαστικά δημιουργεί ηθικό και όχι νομικό κενό.
- Το σχέδιο νόμου αποτελεί μια «σκούπα», επιχειρώντας να σαρώσει τα προηγούμενα δεδομένα και δημιουργώντας μια νέα βάση. Σκοπός προφανώς του νομοθέτη είναι να ισχύσει σε βάθος δεκαετιών (βλέπε 170/1996). Δεν θα αποτελούσε όμως νομοθετική πρωτοτυπία, εάν λαμβάνονταν πρόνοιες για κατηγορίες πυροσβεστών που φέρουν αρκετά έτη υπηρεσίας και εισήγαγε εξαιρέσεις, αφού εκ τοις πράγμασι με το πλήρωμα του χρόνου οι υπάλληλοι αυτοί, σε δεδομένη στιγμή θα αποχωρήσουν. Επομένως το σχέδιο, χωρίς να διαψεύδει το σκοπό του, θα μπορούσε να εισαγάγει κάποιες διαφοροποιήσεις σε γενικές γραμμές.
-Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν μπορεί να εκδίδεται ένας νόμος για κάθε υπάλληλο ή τη "Σειρά" του, γιατί αιωρείται μια τέτοια πρόθεση. Ως άνω αναφέρεται, είναι θέμα του νομοθέτη πώς θα καταφέρει να μετριάσει τις αντιδράσεις ή πώς θα περιορίσει τις συνέπειες της εφαρμογής του, μη εισάγοντας επιβαρυντικές ή άνισες, κατά την εφαρμογή τους, διατάξεις.
-Δεν συνιστά πρόθεση να κριθούν, επιδοκιμασθούν ή αποδοκιμασθούν οι προτάσεις, αφού αυτό συνιστά έργο της διαβούλευσης και πρόθεση ή διάθεσή της παρούσας σελίδας δεν είναι να προβάλλει θετικά ή αρνητικά παράταξη ή συνδικαλιστική οργάνωση. Η επιτροπή που συνέταξε, είναι ή θέλω να πιστεύω ότι είναι ενήμερη για τα προβλήματα και τις αγωνίες του μέσου πυροσβέστη (προσωπικά ως ιδιώτης το επιβεβαιώνω), και θα είχα μεγάλη απορία, εάν δεν ήταν.
-Δεν επιθυμώ να αναφερθώ σε ειδικότερες διατάξεις αφού έχουν ήδη επισημανθεί από τις Ενώσεις και τα Σωματεία. Ευελπιστώ και αισιοδοξώ όμως να βελτιωθεί το σχέδιο και να προσαρμοστεί στις ανάγκες του Σώματος (οργανωτικές, βαθμολογικές, υπηρεσιακές, μισθολογικές κ.λ.π.) διαφορετικά, αν δεν λάβει υπόψη τους ανθρώπους του, δεν τους αξιοποιήσει και δεν τους ικανοποιήσει στο μέτρο του εφικτού και ισορροπημένα, θα μείνει στάσιμο (μάλλον θα έχει προσωπικό που θα «βράζει») και ας έχει Δνση Ανθρώπινων Πόρων (sic).
Πραγματικά αναμένω με ενδιαφέρον το τελικό κείμενο.
Και μη ξεχνάτε ότι και επομένη ημέρα της ψήφισής του, πυροσβέστες θα είστε, γι΄ αυτό κρατείστε τη ψυχραιμία σας.
