ΝΟΜΟΥ : «Εθελοντισμός στο Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή και στο Πυροσβεστικό Σώμα και άλλες διατάξεις»
* ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ (Εισηγητής της Μειοψηφίας):
Τώρα, σε ότι αφορά δύο παρατηρήσεις στο άρθρο 33 και στο άρθρο 36. Η μία είναι αυτό που ανέφερε νωρίτερα ο κ. Τριανταφυλλόπουλος. Ειλικρινά, δεν κατάλαβα γιατί να υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση στην ηλικία μεταξύ των πτυχιούχων ή των μη. Έχει καμία σκοπιμότητα; Δεν το κατάλαβα, καλόπιστα σας το λέω. Κάντε το όλο 32, να το λύσουμε. Δηλαδή, υποτίθεται, καταλαβαίνω ότι ο συντάκτης θεωρεί ότι κάποιος ο οποίος έχει κάνει πανεπιστημιακές σπουδές ή μεταπτυχιακές έχει λίγο περισσότερο χρόνο. Ας αυξήστε και τον από κάτω, τι αλλάζει; Μπορεί να καθυστέρησε να πάρει το απολυτήριο λυκείου, για κάποιους λόγους. Ανώδυνο είναι, νομίζω.
Εγώ θα κρατήσω μια επιφύλαξη για το άρθρο 33 μέχρι τον Ολομέλεια, γιατί εδώ υπάρχει ένα θέμα με αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν δικαίωμα προσδοκίας στους συνταξιούχων
Σας είπα κατά την πρώτη συζήτηση ότι εδώ υπάρχει ένα θέμα με την προκήρυξη του νόμου 3938 για αυτούς τους 1.700 που μένουν απέξω. Μέσα σε αυτούς είναι και 380 απόφοιτοι δημοτικού και 320 που είχαν προσληφθεί το 2009. Αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες σας, όπως τις αντιλαμβάνεστε και εσείς, αλλά νομίζω ότι έχουμε χρέος όλοι εμείς να συμβάλουμε ώστε να εξευρεθεί μια λύση, υπό την έννοια ότι η ικανοποίηση του αισθήματος δικαίου της ισονομίας και της ισοπολιτείας είναι κατά πολύ πιο εύκολα αποδεκτή από οτιδήποτε άλλο που έχει να κάνει με υπηρεσιακά θέματα ή με θέματα που μπορούν να ξεπεραστούν με μια ευρεία ερμηνεία του νόμου.
Εγώ το μόνο που θα δεχόμουν είναι αν μια τέτοια ρύθμιση δημιουργούσε προβλήματα στην υπηρεσιακή λειτουργία της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Δείτε το μέχρι την Ολομέλεια αν μπορεί να γίνει κάποια προσπάθεια. Σας κάνουμε και εμείς μια έκκληση για αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι περίπου 1.700-1.800 και μένουν απ' έξω. Κάνατε και κάναμε όλοι το καλό, γιατί και εμείς συμφωνήσαμε, αλλά δείτε αν μπορεί να γίνει κάτι γι' αυτό. Αυτή είναι η μία μου επιφύλαξη αναφορικά με την ψήφο της Ν.Δ., σε ό,τι αφορά το σύνολο των άρθρων. Κρατώ επιφύλαξη μόνο για το άρθρο 33, μέχρι την Ολομέλεια. Όλα τα άλλα τα ψηφίζω.
Θέλω να κάνω μια παρατήρηση για το άρθρο 36. Ακούστηκε από όλους τους συναδέλφους ότι αυτή η μοριοδότηση των 100 μορίων να είναι ανά έτος ή ανά τριετία. Δείτε αν μπορεί να γίνει μια ρύθμιση και εκεί, για να υπάρχει μια πλήρης ικανοποίηση ολοκλήρου του Σώματος αναφορικά με τα αιτήματα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Σκραφνάκη.
ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ: Με το άρθρο 33, που αφορά τα προσόντα και τις προϋποθέσεις κατάταξης των δοκίμων πυροσβεστών στο Πυροσβεστικό Σώμα, παρακαλώ τον κ. Υπουργό να σημειωθεί ρητά ότι παραμένει σε ισχύ το άρθρο 1 του π.δ. 236/2007, στο οποίο το όριο ηλικίας για τους συμβασιούχους πυροσβέστες είναι το 30ο, αλλά αυξάνεται τόσα έτη όσα και οι αντιπυρικές περίοδοι, όχι όμως να γίνεται πέρα του 34ου έτους. Επίσης, πρέπει να δούμε πώς θα παραμείνει σε ισχύ το ότι οι συμβασιούχοι πυροσβέστες θα μπορούν να καλύπτουν το 40% των προκηρυσσομένων θέσεων σε κάθε προκήρυξη. Πιστεύω κι εγώ ότι θα πρέπει να δούμε πώς θα βοηθήσουμε παραπέρα τους εναπομείναντες συμβασιούχους πυροσβέστες, γιατί είναι άδικο για αυτούς που δεν έχουν κάποιο τυπικό προσόν, γι' αυτό και δεν θα απορροφηθούν. Αλλά και αυτούς δεν θα πρέπει να τους αφήσουμε τελείως στην τύχη τους. Μέσα σε αυτό το νομοσχέδιο και στο άρθρο 33 νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει μια καλύτερη ρύθμιση για αυτούς τους ανθρώπους.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Όθωνας.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΟΘΩΝΑΣ (Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη): Καταρχήν, θα επιχειρήσω να απαντήσω στο «θεμελιώδες» ερώτημα του Εισηγητή του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης - το οποίο, με την τροπή που πήρε η συζήτηση και κατά την πρώτη ανάγνωση, μπορεί να θεωρηθεί εύλογο - ως προς το γιατί υπήρξαν αλλαγές μεταξύ της παρουσίας του νομοσχεδίου στη διαδικασία του Υπουργικού Συμβουλίου και, στη συνέχεια, κατά την διαβούλευση και τη νομοτεχνική επεξεργασία και ξαναήρθαμε σήμερα και υπάρχουν πάντα αλλαγές που είναι πολύ κοντά στην πρώτη διατύπωση.
Νομίζω ότι ο Υπουργός, κατά τη συζήτηση στη διαδικασία της πρώτης ανάγνωσης, εξήγησε με τρόπο αναμφισβήτητο ποια είναι η σειρά και τα στάδια μιας ακολουθούμενης διαδικασίας μέχρι μια νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να πάει στο Εθνικό Τυπογραφείο. Όλα αυτά τα στάδια δεν είναι προσχηματικά ή γραφειοκρατικά, αλλά είναι, ακριβώς, για να ενσωματώνουν απόψεις, προτάσεις και προβληματισμούς. Εμείς νομίζω ότι δε χρειάζεται να ισχυριστούμε οι ίδιοι - χαίρομαι που το αναγνώρισε το σύνολο των συναδέλφων όλων των κομμάτων - ότι και στο τελευταίο στάδιο της επεξεργασίας από την αρμόδια κοινοβουλευτική Επιτροπή, δηλαδή την παρούσα Επιτροπή, όλες τις απόψεις, οι οποίες είχαν την σταθερότητα των επιχειρημάτων και την τεκμηρίωση που τις έκανε ενδιαφέρουσες και πειστικές, τις συμπεριλάβαμε.
Δεν υπάρχει καμία ανακολουθία και, πολύ περισσότερο, δεν υπάρχει καμία σχέση της χθεσινής αλλαγής στην ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος με τις αλλαγές που ο Υπουργός εισηγήθηκε σήμερα. Δεν μας εμπόδιζε, δηλαδή, ο απερχόμενος Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος να κάνουμε αυτές τις αλλαγές και διευκολυνθήκαμε. Εξάλλου, νομίζω ότι γνωρίζετε κι εσείς, όπως και όλοι και σε αυτήν την αίθουσα και εκτός αιθούσης, ότι κυρίως ο Υπουργός, αλλά ούτε εγώ, είμαστε πάρα πολύ πειθαρχικοί και υπάκουοι σε άλλες φωνές πέραν του δημοσίου συμφέροντος και της κοινής λογικής. Θέλω να είμαι πάρα πολύ συγκεκριμένος για να μην αιωρείται καμιά παρεξήγηση.
Επί της ουσίας, εγώ εμμένω στην άποψη ότι αλλαγές οι οποίες είχαν υπάρξει μεταξύ του κειμένου που δόθηκε στη διαβούλευση και του κειμένου που ήρθε στην Επιτροπή, όπως και αυτές που «διορθωτικά» γίνονται σήμερα, δεν είναι της σημασίας την οποία απέδωσαν και οι εθελοντές πυροσβέστες και πάρα πολλοί συνάδελφοι που πήραν το λόγο. Δηλαδή, δεν δέχομαι σε καμία περίπτωση ότι το νομοσχέδιο που φέραμε στην Επιτροπή πριν από 10 μέρες ήταν ένα νομοσχέδιο που «σκότωνε» τον εθελοντισμό, κατά τίτλο τηλεοπτικού προγράμματος. Με αυτές τις αλλαγές το νομοσχέδιο αυτό έγινε, όπως ακούστηκε - και χαιρόμαστε πάρα πολύ γι' αυτό - ένα τέλειο νομοσχέδιο που ενισχύει την εθελοντική διαδικασία, γιατί, κατά βάση, οι παρατηρήσεις που διορθώθηκαν ήταν παρατηρήσεις νομοτεχνικής υφής.
Είχαμε την άποψη ότι πρέπει ορισμένα πράγματα να μην τα προβλέπει αυστηρά, στα πλαίσια των διατάξεων του νόμου, μια νομοθετική πρωτοβουλία, ούτε το χρώμα των στόλων, ούτε πόσες ακριβώς ώρες θα είναι η εκπαίδευση, ούτε μια σειρά άλλα πράγματα, στα οποία ευχαρίστως, όμως, επειδή υπήρξε μια δυσπιστία για μια αυξημένη καχυποψία, ανταποκριθήκαμε και τα οριοθετούμε στη διατύπωση των συγκεκριμένων άρθρων, με πάρα πολλή σαφήνεια, ούτως ώστε να μην υπάρχουν, ενδεχομένως, παρεξηγήσεις.
Ακούσαμε με πάρα πολύ ενδιαφέρον και κρατήσαμε τρεις παρατηρήσεις που έκανε ο κ. Παυλόπουλος, που ήταν αμιγώς νομοτεχνικού χαρακτήρα και που διευκρινίζουν κάποια ζητήματα που αποτελούν κοινό τόπο παρατηρήσεων σε σχέση με τη συνδρομή και τις άλλες δύο παρατηρήσεις που έκανε, οι οποίες έχουν ένα ενδιαφέρον και θα τις δούμε ενόψει της Ολομέλειας.
Στο ζήτημα των οργανικών θέσεων που ετέθη -είχε τεθεί και στην πρώτη διατύπωση- είναι σαφές ότι με τη νέα διατύπωση δεν υφίσταται η προϋπόθεση συγκρότησης εθελοντικού κλιμακίου με τη σύσταση οργανικών θέσεων. Το έχουμε απαλείψει πλήρως. Επομένως, τέτοιο ζήτημα, δεν τίθεται.
Η εκπαίδευση των εθελοντών, κύριε Σκοπελίτη, είναι δωρεάν. Δεν πληρώνουν. Αυτό που είδατε και προφανώς αυτό εννοούσατε, είναι ότι αν μετά την υποχρεωτική εκπαίδευση, για να γίνουν εθελοντές, θέλουν να παρακολουθήσουν ειδικά προγράμματα που δεν είναι προϋπόθεση για να γίνουν εθελοντές πυροσβέστες και να πιστοποιηθούν, που κάνει το Πυροσβεστικό Σώμα και τα λοιπά, αυτό μπορεί να γίνει πια ιδίοις εξόδοις εθελοντικά, για όσους έχουν ένα αυξημένο ενδιαφέρον.
Σε ό,τι αφορά την διάταξη που επίσης έκανα μια παρέμβαση όταν μιλούσε ο κ. Τσούκαλης, θέλω να το καταλάβετε όλοι και νομίζω ότι είναι ένα σημείο που έχουμε συμφωνήσει και έτσι προβλέπεται, για το πότε επιτρέπεται στους εθελοντές πυροσβέστες που απασχολούνται, να φεύγουν από τη δουλειά τους, δηλαδή. Πρώτον -και υπάρχει στη νέα διατύπωση του άρθρου 15 και ορίζεται με πάρα πολύ συγκεκριμένο τρόπο- όπου δεν υπάρχει πυροσβεστική υπηρεσία και λειτουργεί μόνο εθελοντικό κλιμάκιο, στο συμβάν πάνε και φεύγουν από τη δουλειά τους και δεν μπαίνει τέτοιος περιορισμός. Ο περιορισμός που μπαίνει και αντικαθιστά την μάλλον πράγματι υπερβολική προϋπόθεση τώρα υπάρχει η κήρυξη της περιοχής σε έκτακτη ανάγκη, να υπάρχει δηλαδή γενική επιφυλακή της τοπικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, είναι κάτι το αυτονόητο. Δηλαδή, διανοείται κανείς ότι θα μπορεί κανείς εθελοντής πυροσβέστης την ώρα εργασίας να φεύγει από τη δουλειά του, να πάει να συνδράμει σε ένα περιστατικό και η τοπική πυροσβεστική υπηρεσία να έχει προσωπικό επαγγελματικό σε ρεπό, σε άδειες ή στο καφενείο να παίζει τάβλι και να φεύγει ο άλλος από τη δουλειά του να πηγαίνει στη φωτιά, στο σεισμό ή στην πλημμύρα; Κανένας εργοδότης δεν θα το δεχτεί αυτό και να προσέξουμε μη δημιουργούμε αντικίνητρα στο τέλος στην πρόσληψη ανθρώπων που έχουν ας πούμε αυτή την ευγενή προσφορά εθελοντισμού, βάζοντας διατάξεις υποτίθεται ευνοϊκές, που θα λειτουργούν στην πράξη εντελώς διαφορετικά και θα δημιουργούν προβλήματα. Η συγκεκριμένη διατύπωση είναι πάρα πολύ ισορροπημένη απέναντι στις απαιτήσεις που είχε και το Υπουργείο Εργασίας, για τις οποίες σας μιλήσαμε και στην προηγούμενη διαδικασία και απέναντι στη δυνατότητα και στην ευχέρεια που πρέπει ο νόμος να παρέχει, για να μπορούν να συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση περιστατικών οι εθελοντές πυροσβέστες, αλλά υπό κάποιες προϋποθέσεις.
Σε ό,τι αφορά τα όρια ηλικίας, επίσης υπήρξε μια ομοφωνία και αυτή η ομοφωνία προφανώς συνεκτιμάται από εμάς. Ακούστε. Πρέπει κάποια στιγμή να ακούμε και τις φωνές όλων εκείνων, οι οποίοι είναι πάρα πολύ περισσότεροι και δυστυχώς δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν στις ακροάσεις φορέων των Επιτροπών. Όλα, δηλαδή, εκείνα τα παιδιά που έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν τη δυνατότητα να κριθούν με βάση τα προσόντα τους, τις ικανότητές τους, τις σπουδές τους και να διεκδικήσουν μια θέση, χωρίς να είναι ούτε συμβασιούχοι πυροσβέστες στη συγκεκριμένη περίπτωση, ούτε εθελοντές ούτε οτιδήποτε άλλο, αλλά έχουν κάποια ειδικά και αυξημένα προσόντα αποκτημένα με κόπους και που με διαφορές επιμέρους διατάξεις, με συνεχείς αυξήσεις των ορίων ηλικίας, με ποσοστώσεις, με μοριοδοτήσεις κ.λπ., ουσιαστικά κτίζουμε τείχη και τους αποκλείουμε από την πρόσβασή τους και τη δυνατότητά τους να προσφέρουν και να είναι χρήσιμοι σε κρίσιμες υπηρεσίες.
Επομένως, να δούμε ενόψει της Ολομέλειας κάποια πράγματα, δηλαδή ότι αφού δίνουμε το περιθώριο αύξησης του ορίου ηλικίας για εθελοντές πυροσβέστες, στα τριάντα χρόνια, μήπως το δούμε και για τους αποφοίτους λυκείου συμβασιούχους πυροσβέστες, στη βάση της δέσμευσης που ο Υπουργός στην ερώτηση του κ. Αυγενάκη είχε απαντήσει στη Βουλή, το οποίο επικαλέστηκε και μπορούμε να το εξετάσουμε, εν πάση περιπτώσει, αλλά, όλα αυτά πάντα υπό την λογική και την οπτική, την οποία σας περιέγραψα.
Το ίδιο ισχύει και για την αυξημένη μοριοδότηση. Νομίζω ότι αυτό το θέμα από την πρώτη ανάγνωση το είχαμε με σαφήνεια απαντήσει ότι μοριοδότηση κλιμακούμενη, η οποία αθροιστικά, ουσιαστικά, κάνει τον εθελοντισμό ή εμπεριέχει τον κίνδυνο να γίνει ο εθελοντισμός προθάλαμος αυξημένων πιθανοτήτων διορισμού στο δημόσιο, είναι μακριά από την πολιτική αντίληψη που έχουμε και στη συγκεκριμένη διάταξη, νομίζω ότι δεν υπάρχουν ιδιαίτερα μεγάλα περιθώρια να προσεγγίσουμε τον τρόπο που σκέπτονται αρκετοί πράγματι από τους συναδέλφους που μίλησαν.
